“Ik noteer wat mij opvalt in de samenleving”.Daarmee is de thematiek van Hazenberg geduid.
Er is geen boodschap , geen verzet.Er is slechts registratie: archief van de gemeenschap. Niettemin leidt de gelaagdheid van de beheerste beelden vaak tot ongemak bij de kijker.De maker mag een wakker oog hebben voor onderkoeld drama, het affect ligt bij de beschouwer.
De thema’s komen vaak uit de actualiteit of relevante paralellen uit de geschiedenis.
De inzending bestaat overwegend uit portretten uit de media.We kennen de gezichten van de pers of tv., er kleeft een verleden aan.
Hazenberg toont dit keer o.a. gemengde technieken,vluchtige notities, schetsen en studies.
“Ik houd van onvoltooid waar het beeld nog ingevuld moet worden.”
“I record what strikes me in society”.That wraps up Hazenberg’s theme.
There’s no message, no resistance.There is but registration: archive of the community.Yet the stratification of the restrained images often lead to discomfort. The artist may have an alert eye for understated drama, the affect lies with the evaluator.
The subjects mainly spring from to day’s topicality or relevant parallels in history.
The collection chiefly consists of portraits from the media.We recognize the faces from the press or television, they have a distinct past.
Hazenberg appears this time with mixed media, notes, sketches and studies.
“I like the unfinished where the image yet must be completed.”
